analizą dźwięku
Encyklopedia PWN
filozof angielski, główny przedstawiciel nowożytnego empiryzmu genetycznego.
teoretyk muzyki i pedagog muz.;
morfonologia
językozn.:
[gr. morphḗ ‘kształt’, ‘postać’, phōnḗ ‘dźwięk’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
muzykolog, krytyk i pisarz muzyczny;
podobieństwo układów (lub zjawisk) fiz. polegające na tym, że w odpowiadających sobie chwilach czasu i punktach przestrzeni wartości wielkości fiz. charakteryzujących układ są proporcjonalne do wartości tych wielkości w innym układzie;
autom. dział cybernetyki techn. zajmujący się metodami automatycznego rozpoznawania znaków graficznych, obrazów, dźwięków, a także chorób, uszkodzeń urządzeń techn. itp. na podstawie sygnałów, mierzonych parametrów, objawów lub cech związanych z przedmiotem badań.
